ေဆးရံုတစ္ရံု၊ အလႊာတစ္ခု၊ လူနာအခန္း တစ္ခန္းက ကုတင္တစ္ခု မွာပါ။ လာလာၾကည့္လိုက္တိုင္း လူနာေတြက ေသေနပါတယ္။ ျပန္လည္ စစ္ေဆး ခ်က္မ်ားအရ ေန႔စဥ္ ညေန ၃ နာရီေရာက္တိုင္း ကြယ္လြန္ သြားခဲ့ၾက တာ ျဖစ္ပါတယ္။
တစ္ခါတည္းေတာင္ မဟုတ္ပဲ။ လူနာ တစ္ေယာက္တည္းလည္း မဟုတ္၊ တစ္ရက္လာတည္းတဲ့ လူနာလည္းေသ၊ ေနာက္ေန႔လာတည္းလည္း ေသ၊ လနဲ႔ခ်ီျပီး ေသေနေတာ့ ဆရာဝန္ေတြေရာ၊ သူနာျပဳေတြေရာ ေၾကာက္ေန ပါျပီ။ ယင္း ကုတင္မွာ သိုက္တစ္ခုခုသုိ႔မဟုတ္၊ နတ္ဆုိးေတြ ဝင္စီးေန တယ္လို႔ေတာင္ ထင္လာတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေနာက္ဆံုး မွာ ကမၻာ့အေတာ္ဆံုး ပညာရွင္ေတြ၊ ေအာက္လမ္း၊အထက္လမ္း ဆရာေတြ ေခၚလို႔ ညေန ၃ နာရီ အခ်ိန္မွာ စုစည္းပါတယ္။
ကုတင္ကို အားလံုးဝိုင္းၾကည့္ေနၾကပါတယ္။ မၾကာပါဘူး။ ၃ နာရီ ေက်ာ္ေက်ာ္ ေလးမွာပဲ လူနာခန္းေရွ ႔ စၾကၤ ံ တံျမက္စည္းလွည္းတဲ့ သန္႔ရွင္းေရးသမားတစ္ေယာက္ အခန္းဝမွာ ရွိတဲ့ ပလက္ေပါက္က ၾကိဳး ကို ျဖဳတ္လို႔ သူ႔ဖုန္းအားသြင္းျပီး ထားခဲ့ပါတယ္။ နာရီဝက္ေလာက္ပဲ အား သြင္းျပီး သူ႔ဖုန္း ျပန္ျပန္လာယူေနက် ျဖစ္ပါတယ္။
သူျဖဳတ္လိုက္တဲ့ ၾကိဳးက ကုတင္ေပၚက အေရးေပၚလူနာအတိုင္းအတြက္ မတပ္မေန တပ္ရတဲ့ ေအာက္ဆီဂ်င္ေလအိုး နဲ႔ အျခား စက္ပစၥည္းအားလံုးနဲ႔ ပင္မ Source ျဖစ္ပါတယ္။
---
---
သင္ခန္းစာ - ဘာပဲလုပ္လုပ္ ေၾကာင္းက်ိဳးစစ္ေဆး ျပီးမွ လုပ္ပါ။ မိမိတစ္ေယာက္ ေကာင္းဖို႔အတြက္ သူတစ္ပါးအား မထိခိုက္ပါေစႏွင့္။
မူရင္း
-
Ref;everyquotes
Aung Kham (TSJ team)
Post a Comment