အြန္လိုင္း ေစ်းကြက္ထဲကုိ ထိုးေဖာက္ဝင္လာတဲ့ မာရဇၨ နဲ႔ ေတြ႕ဆံုျခင္း

ဂီတေလာကမွာ ႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ နီးပါး ရပ္တည္ေနျပီး၁၈ ေခြနီးပါး ထြက္၇ွိထားႏိုင္ သူကေတာ့ မာရဇၥပါ။၂ဝဝ၅ ခုႏွစ္ေက်ာ္ ကာလ ေတြမွာ ဇာတ္ေပါင္း ဆိုတဲ့ အေခြက စလို ့ဂီတပံုစံ သစ္ အလွည့္ အေျပာင္းနဲ ့သူ ့ပရိသတ္ အားလံုးကို အ့ံအား သင့္ေစခဲ့သူ။ အခု သူက တိုးတက္လာတဲ့ ေခတ္နဲ ့အညီ အြန္လိုင္းကေန သီခ်င္းသစ္ တပုဒ္ကို လႊင့္တင္ ေရာင္းခ်ခဲ့ျပန္ပါျပီ။ သူ ့အေရွ႕ မွာေတာ့ ေတးသံ၇ွင္ ေလးျဖဴ ကလည္း တစ္ပုဒ္ ျဖန္ ့ခဲ့ပါေသးတယ္။ ဒုတိယေျမာက္ အေန နဲ ့အြန္လိုင္း ေစ်းကြက္ မွာ ပြဲထြက္ လာ တဲ့ မာရဇၨနဲ ့ေတြ ့ဆံုျဖစ္သမွ် ကို ေဖာ္ျပလိုက္ပါတယ္။

အခုလုိ အြန္လုိင္းမွာ သီခ်င္း ျဖန္႔ဖုိ႔ အုိင္ဒီယာ ဘယ္အခ်ိန္ ေလာက္ကစခဲ့ရလဲ။ “အသစ္က ျပန္စ မယ္”ဆုိတဲ့ နာမည္နဲ႔ ဝင္လာတာက ေရာ ဒီနာမည္မွာ ဘယ္လုိ အဓိပၸာယ္ ေတြရွိေနလဲ။အေခြသစ္ မထြက္ခင္ မွာSingle ထြက္ရွိလာတဲ့ ဒီသီခ်င္းရဲ႕ ျမဴးဇစ္ပုံစံက အေခြသစ္ထဲက သီခ်င္း ပုံစံေတြကုိ ထင္ဟပ္ျပေနလား။
ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ ကုိကုိလြင္ တုိ႔က ဟုိးအရင္ ကတည္းက ဘာလုပ္လုပ္ တုိင္တုိင္ပင္ပင္ လုပ္ျဖစ္တယ္။ ေခတ္ တစ္ေခတ္ကုိ အၿမဲတမ္း ေျပာင္းလဲေန ဖုိ႔ တုိင္ပင္ျဖစ္ၾကတယ္။ ဟုိတုန္း က အမွတ္တရ တစ္ခုကုိ ျပန္ေျပာရရင္ သူ Iron Cross Entertainment ဖြင့္ တဲ့အခ်ိန္မွာ အရင္တုန္းက ကာဗာ ကတ္စနစ္ မွာ ခုနစ္က်ပ္ေလာက္ ပဲရ တယ္။ အဲဒီလုိ ကာလ သူ႕ဆုိင္ စဖြင့္တဲ့ အခ်ိန္မွာ ကြၽန္ေတာ္ နဲ႔ ကုိေလးျဖဴ နဲ႔ အားလုံး စုတုိင္ပင္ၾကၿပီး ကာဗာကတ္ စနစ္ကုိ ၂၅ က်ပ္ထိ ဆြဲတင္ခဲ့ၾက တယ္။ အဲဒီလုိ အမွတ္ တရေလးေတြ ရွိတယ္။ အခုလည္း အဲဒီလုိပဲ။ ဒီေစ်း ကြက္ကုိ စၿပီးေဖာက္ၾကတဲ့ အခါ လက္ရွိ အေနအထားမွာ ကုိေလးျဖဴ က ခြန္အား အႀကီးဆုံးနဲ႔ current ထဲမွာ လည္း ရပ္တည္ေန သူျဖစ္ေတာ့ သူ႕ သီခ်င္းနဲ႔ single ေစ်းကြက္ကုိ စဖြင့္ တယ္။ ၿပီးေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ သီခ်င္း တင္မယ္ ဆုိၿပီး တုိင္ပင္ရင္း စခဲ့တာ။ ဒီသီခ်င္းေလး ကုိေတာ့ ပရိသတ္ အသစ္ေရာ၊ အေဟာင္းေရာ အတြက္ပါ အဆင္ေျပေစမယ့္ အေၾကာင္းေလး ေရြးမယ္။ “အသစ္က ျပန္စမယ္” ဆုိတဲ့နာမည္ မွာလည္း အဓိပၸာယ္ေတြ အမ်ားႀကီး ရွိတဲ့ နာမည္ေပးျဖစ္တာ။ အရာ အားလုံးကုိ အသစ္က ျပန္စ ခ်င္တယ္ေပါ့။ ကြၽန္ေတာ့္ အေနနဲ႔က သိပ္ မလုပ္ျဖစ္ေတာ့ဘဲ အားလုံးကုိ စိတ္ပ်က္ ၿပီး ေဘးထြက္ ထုိင္ေနတာ ေတာ္ေတာ္ ၾကာၿပီ။ ဒါေပမဲ့ ကုိယ္က လည္း ျမဴးဇစ္ကုိ ခ်စ္တဲ့အတြက္ မလုပ္ဘဲလည္း မေနႏုိင္ဘူး။ အဲဒီ ေတာ့ ဘယ္လုိ ပုံစံနဲ႔ ျပန္လုပ္ၾကမလဲ ဆုိၿပီး စဥ္းစား ရင္း အသစ္က ျပန္စ မယ္ ဆုိတာကုိ စျဖစ္ခဲ့တာပဲ။ ျမဴးဇစ္ ကေတာ့ နဂုိက တည္းက ေရာ့ခ္ပဲ။ ေရာ့ခ္ကုိမွ current ေရာ့ခ္လုိ႔ပဲ ေျပာရမွာပဲ။ အဲဒီထဲမွာမွ ပရိသတ္ အမ်ားစု နဲ႔ တည့္မယ့္ ပုံစံမ်ိဳးေရြးထား တယ္။သီခ်င္း ဆယ္ပုဒ္ပါမယ့္ အေခြ မွာမ်ိဳးစုံေအာင္ လုပ္ထားတယ္။ ဒါေပမယ့္လည္း ေပါ့ပ္ေတြ၊ ကန္းထရီး ေတြ မဟုတ္ ဘူး။ ေရာ့ခ္ေခါင္း စဥ္ ေအာက္က မထြက္ဘူး။ ကြၽန္ေတာ္က ပရိသတ္ကုိ ျပန္ၾကည့္ရမယ္။ ကြၽန္ေတာ္ လုပ္ခ်င္တာေတြ သိပ္မ်ားခဲ့ၿပီ။ ခုအေခြမွာေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ လုပ္ခ်င္တာ ကုိ ေတာ္ေတာ္ ေလ်ာ့ၿပီး လုပ္ထားတယ္။ ဘာလုိ႔လဲဆုိေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ ဒီေလာကထဲ မွာ ေန လာတာ အခ်ိန္ေတြ လည္း ၾကာလာ ခဲ့ၿပီ။ အယ္လ္ဘမ္ျဖစ္ မွသာလွ်င္ ဆက္ၿပီး ရပ္တည္ဖုိ႔ လြယ္မယ္။ ဒါေပမဲ့ ကုိယ္က သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ ေပါက္ ခ်င္တာနဲ႔ ကန္းထရီးေတြ၊ ေပါ့ပ္ေတြ ဆင္းဆုိမွာ မဟုတ္ဘူး။ ခုနေျပာတဲ့အထဲမွာ အားလုံးကုိ စိတ္ပ်က္ၿပီး ေဘးထြက္ထုိင္ေနတာ လုိ႔ ေျပာတယ္။ အဲဒါက ဘယ္အခ်ိန္ ေလာက္ကစၿပီး ဘယ္လုိအေၾကာင္း ေတြေၾကာင့္ ျဖစ္ခဲ့တာလဲ။ စိတ္ပ်က္ေနတာေတာ့ ေတာ္ ေတာ္ၾကာၿပီ။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲ ဆုိေတာ့ ကုိယ္လုပ္ ခ်င္တာေတြနဲ႔ ပရိသတ္နဲ႔ လြဲေခ်ာ္ေနတာေတြ က ေတာ္ေတာ္ မ်ားေနၿပီ။ ႀကိဳက္တဲ့ သူလည္း ရွိပါ တယ္။ ဒီ ျမဴးဇစ္ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေတြ ကုိ ႀကိဳက္တဲ့ ပရိသတ္က သက္သက္ ရွိတယ္။ သူတုိ႔နဲ႔ တစ္သားတည္းရွိ တယ္။ ဒါေပမဲ့ လူနည္းစု ျဖစ္ေန တယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ မွာ ျပႆနာက ဘာလဲ ဆုိေတာ့ အရင္တုန္းက အရမ္းေအာင္ျမင္ ခဲ့တဲ့ သီခ်င္းေတြ က တစ္မ်ိဳး။ ဒီဘက္မွာ တကယ္လုပ္ ခ်င္ေနတဲ့ ပုံစံက တစ္မ်ိဳးျဖစ္ေန တယ္။ အဲဒီမွာ မေလွ်ာ့ခ်င္တဲ့ အခါက်ေတာ့ စိတ္ပ်က္ လက္ပ်က္နဲ႔ ေဘးထြက္ ထုိင္ေနတာ။ ခုက်ေတာ့ ေသခ်ာျပန္ စဥ္းစားၿပီး အလယ္ အလတ္ က်က် ျပန္လုပ္မယ္ ဆုိၿပီး ဒီအေခြေလး ကုိ တည္ျဖစ္တာ။
အခုဆုိရင္ ေရာ့ခ္ဂီတက ကုိယ္ ပုိင္ဝုိင္းေလးေတြ အသီးသီးနဲ႔ ျဖစ္ လာၿပီ။အဲဒီအေပၚမွာေကာ ေရာ့ခ္ အဆုိေတာ္ တစ္ေယာက္ အေနနဲ႔ ဘာ ေျပာခ်င္လဲ။ ကုိယ္တုိင္ေကာ အဲဒီလုိ ဝုိင္းေလးေတြ ဖန္တီးဖုိ႔ ရွိလား။
ကြၽန္ေတာ္က အဲဒါကုိ ႐ူးသြပ္ခဲ့ တာၾကာၿပီ။ ကုိယ္ပုိင္ Band ေလးနဲ႔ ရပ္တည္ခဲ့ခ်င္တာ ၾကာၿပီ။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္က ကံမေကာင္းဘူး။ ၾကား ထဲမွာ အမ်ိဳးမ်ိဳး ဖြဲ႕ခဲ့ေပမယ့္ အဆင္ မေျပခဲ့ဘူး။ အခုလည္း ႀကိဳးစားေန တုန္းပဲ။ အခု ကုိေဇာ္လတ္တုိ႔ Rose of Shron ဆုိလည္း ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ လက္တြဲအညီဆုံး Band ပဲ။ Metal Zone ကတည္းက လက္တြဲလာ တာ ဘယ္လုိပဲ နာမည္ေတြ ေျပာင္း ေျပာင္း ဒီလူေတြပဲ။ အဲဒီ Team Work ကုိ ႀကိဳက္လုိ႔ သူတုိ႔နဲ႔ပဲ လက္တြဲျဖစ္တယ္။ ကြၽန္ ေတာ္ ကေတာ့ ကုိယ္ပုိင္ Band ေလးနဲ႔ ရပ္ တည္ႏုိင္ဖုိ႔ကုိ ႀကိဳး စားေနမွာပါ။ မေသ ခင္ေတာ့ ကုိယ္ ပုိင္ တီး ဝုိင္း ေလး တစ္ခုေလာက္ ဖြဲ႕ သြားခ်င္တယ္။ ခု လူငယ္ေတြကုိ ေလးစားတယ္။ အားလည္း အားက် ပါတယ္။ သူတုိ႔ရဲ႕ ကုိယ္ပုိင္ ဖန္တီး မႈေတြကုိ ႀကိဳက္ တယ္။ ကြၽန္ေတာ္ ကေတာ့ အေကာင္ အထည္မေဖာ္ ႏုိင္ေသးဘူး။
ေနာက္ဆုံး အေနနဲ႔ ေမးရရင္ ေဘးထြက္ ထုိင္ၾကည့္ေနသူ တစ္ ေယာက္ အေနနဲ႔ လက္ရွိျမန္မာ့ဂီတ ေလာက အေပၚမွာ ဘယ္လုိျမင္မိလဲ။
အားလုံး ကေတာ့ သူ႕ဟာနဲ႔သူပုံမွန္ လည္ပတ္ေနတာပါပဲ။ တစ္ခုရွိတာ ပရိသတ္က ကုိရီးယား မွာလုိျဖစ္ေနတယ္။ ေပါ့ပ္သီခ်င္း အမ်ားစုကုိပဲ ႀကိဳက္ၾက တယ္။သီခ်င္း ဆုိရင္ ခ်ိဳမွ ၊ေအးမွ ဆုိ တာေတာ္ေတာ္ ျပႆနာတက္ေန တယ္။ တခ်ိဳ႕က ေရာ့ခ္ကာႀကီး ဘာျဖစ္ တယ္၊ ညာျဖစ္တယ္ ဆုိၿပီး သူတုိ႔ ေတာင္းတဲ့ သီခ်င္း ကေပါ့ပ္ သီခ်င္း တစ္ပုဒ္ ကုိ လက္သီး လက္ေမာင္း တန္း ၿပီး လုိက္ ဆုိေနၾကသူေတြ မ်ားတယ္။ tempo 60 ေက်ာ္လာၿပီ။ ေျဖာင္း ေျဖာင္းေျဖာင္း ေျဖာင္းေျဖာင္း နဲ႔ ျမဴး ဇစ္ ၾကမ္းလာရင္ ပရိသတ္က မႀကိဳက္ ေတာ့ဘူး။ ပရိသတ္ကလည္း သူတုိ႔ ကုိယ္သူတုိ႔ ေရာ့ခ္လုိ႔ ေခါင္းစဥ္တပ္ တယ္။ၿပီးေတာ့ ကန္းထရီးေတြ ၊ ေပါ့ပ္ ေတြနဲ႔ ခုန္ေပါက္ေန ၾကတာ ျမင္ ရတယ္။ ပရိသတ္ေတြေရာ၊ ဖန္တီးသူေရာ ႏွစ္ဖက္စလုံး လုိတယ္။ ေရာ့ခ္လုိလုိ ေပါ့ပ္လုိလုိ လူေတြလည္း မ်ားတယ္။ ပရိသတ္က နဂုိကမွ ဟုိလုိလုိ ဒီလုိလုိ ျဖစ္ေနတာ မ်ိဳးကုိ ဖန္တီးတဲ့ ဆုိက္က လည္း ဟုိလုိလုိ ဒီလုိလုိနဲ႔ ေခါင္းစဥ္ မတပ္ပါနဲ႔။ ဆုိတဲ့သူေတြက ရွိေသး တယ္။ ေခါင္းစဥ္ မတပ္လုိ႔မရဘူး။ ကုိယ္ ဆုိေနတာ ဘာဆုိ တာေတာ့ သိရမွာ ေပါ့။ ဖန္တီးသူ ကုိယ္တုိင္က မသိဘူး ဆုိ ပရိသတ္က ဘယ္လုိသိမွာလဲ။ ကြၽန္ေတာ္က အဲဒါကုိ စိတ္ပ်က္တယ္။ ကြၽန္ေတာ္ အရင္က လုပ္ခဲ့တာ ထက္ ဒီဘက္ ဇာတ္ေပါင္း အေခြကစလုိ႔ “ေရာ့ခ္” ေခါင္းစဥ္ေအာက္ မွာပဲ ခုိင္ခုိင္မာမာ ေနေနပါတယ္။